dinsdag 14 september 2010

Het leven in een flessenhals / Bierviltberichten


Terras
zon-wind vrouw wiebelt op 12cm hoge hakken

Galeriebar
2 kleine kinderen maken ligavingerafdrukken op Yves Kleintafel

Bostaveerne
oud pannenkoekenvet vermengd met natte hondgeuren

Stationsrestauratie
travestiet dinkt ranja met een rietje
lippenstiftafdrukken

Snertram
snertweer-snotsoep

Café
schraalbier geschonken door schraalhans
sigaarstomp in mondhoek

Museumcafé
't oog krijgt meer aandacht dan de maag
onliefde

Theaterpauze
waar hebben ze het over
Proseccoboer

Rookkroeg
alcoholiste met scheve pruik & blik gelukkig op duikboot

Dorpskroeg
leverworst met prikkers
mosterdkleuren

Verjaardrinkinpampa's
we zijn de weg kwijt

woensdag 8 september 2010

Dwaalweg naar geluk

Ligt geluk in Rotterdam voor het oprapen?
Met een goed zoekend oog waarschijnlijk wel, in de luwte, 
als de wind de hoeken niet bereikt heeft en al waaiend het geluk mee op reis genomen heeft.
Een stad waar het hart van verwoest- en immer aan het opbouwen is, 
bekomt een bouw- en beerputterig karakter.
Dat is mijn idee en zeker niet die van geboren & getogenen,
die prijzen zelfs de laagste nieuwbouw de lucht in.

Toen ik de aankondiging zag van ‘Erik maakt gelukkig’ begaf ik mij meteen op weg.
Het door Erik van Lieshout ingerichte leegstaande winkelpand (onderdeel van Sculpture 
International Rotterdam) in het winkelcentrum Zuidplein was het doel.
Nu is een ’mall’ niet iets waar ik mij normalerwijze vrijwillig naartoe begeef, 
maar om geluk te vinden trotseer ik zelfs depressief makende oorden en ga ironie niet uit de weg.
Komt men met de metro naar het shopparadijs betreedt men via eeuwigdraaiende deuren 
het voorportaal en stuit meteen op een dilemma: rechts- of links?
Nadat ik die keuze gemaakt had volgde ik gedwee de meute langs winkels die 
voor mij allemaal op elkaar leken.
Ik kwam op een naar chemische stroopwafels stinkend plein met 4 uitvalswegen.
Natuurlijk koos ik die waar mijn medemeuteraars zich begaven, en al gauw daarna 
had ik mijn geluk gevonden:
Ik was verdwaald.


Verdwalingen & verwarringen bekoren mij.
Elke zoektocht die ik onderneem begin ik dan ook met de hoop het doel niet te bereiken, 
of op zijn minst een inspirerende omweg te vinden.


Uiteindelijk heb ik ‘Erik maakt gelukkig’ wel gevonden, bij bezoekinteresse 
raad ik u een zoektocht op de digitale etherweg aan.